2 lutego Kościół katolicki obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego. Czyni to na pamiątkę ofiarowania przez Maryję i Józefa syna, Jezusa, w świątyni jerozolimskiej. W polskiej tradycji jest to też święto Matki Bożej Gromnicznej. 2 lutego przypada także Dzień Życia Konsekrowanego. Siostry i bracia zakonni, podobnie jak Jezus w świątyni Jerozolimskiej, ofiarowują swoje życie na wyłączną służbę Bogu.

Według Ewangelii Jezus, zgodnie z prawem żydowskim, jako pierworodny syn był ofiarowany Bogu w świątyni jerozolimskiej. Wtedy też starzec Symeon wypowiedział proroctwo nazywając Jezusa „światłem na oświecenie pogan i chwałą Izraela”. Dlatego święto to jest bogate w symbolikę światła. W Jerozolimie, gdzie Ofiarowanie Pańskie obchodzone było już w IV w., odbywały się – zazwyczaj nocą – uroczyste procesje ze świecami. Liturgiczną datę święta wyznacza upłynięcie czasu oczyszczenia Maryi po urodzeniu dziecka.

W Polsce to święto ma charakter maryjny – Matki Bożej Gromnicznej. Tak jak Maryja wniosła Jezusa do świątyni jerozolimskiej, tak też przynosi światło wierzącym. W kościele dokonuje się poświecenia gromnic. Zapalone gromnice daje się do rąk konającym.

Na znak zawierzenia Maryi w czasie klęsk, szczególnie podczas burzy, w domach i gospodarstwach, również zapala się gromnice. Jako gromnice służą też świece chrzcielne, kiedy to w życie nowo ochrzczonej osoby wkracza światło wiary, która prowadzi przez życie.

W tym dniu, już tradycyjnie, w naszej parafii dzieci przygotowujące się do I Komunii świętej podczas Mszy świętej, w obecności swoich najbliższych otrzymały modlitewniki. Modlitewnik to swego rodzaju „światło”, które pozwala dobrze przygotować się do Sakramentu pokuty i pojednania i będzie pomocą w rozmowie z Bogiem w życiu dziecięcym i młodzieńczym.

W tym dniu w sposób szczególny polecaliśmy Bogu przez wstawiennictwo Maryi rodziców, przygotowujące się wraz ze swoimi rodzicami do pierwszej spowiedzi i swojego pierwszego pełnego uczestnictwa w Eucharystii.

20 stycznia b. r. w Sarnakach odbył się II parafialny konkurs kolęd i pastorałek „Śpiewajmy Panu”. Inicjatywa, skierowana do dzieci i młodzieży, w tym roku zgromadziła 34 uczestników.

Nasz parafialny konkurs w założeniu ma za cel spotkanie rodzinne połączone ze śpiewem kolęd i pastorałek z nutką rywalizacji.

W sali katechetycznej sarnackiego wikariatu zebrała się pokaźna grupa uczestników wraz towarzyszącymi im rodzinami. Konkurs przebiegał w duchu rodzinnej biesiady. Każdy uczestnik po zakończeniu swojego występu został nagrodzony gromkimi brawami od publiczności. Po części zasadniczej przyszedł czas na podsumowanie. Każdy uczestnik dostał pamiątkowy dyplom, a wyróżniający się soliści zostali nagrodzeni upominkami. Nasze parafialne zmagania wygrała Blanka Bąk, a wśród uczestników i publiczności prawdziwą furorę zrobił dwulatek Sebastian Miłkowski.

Gratulujemy wszystkim uczestnikom odwagi i talentu wokalnego. Dzięki takim spotkaniom poznajemy piękne polskie kolędy i pastorałki. Natomiast duch rywalizacji pomaga szlifować umiejętności wokalne i odkrywać nowe talenty muzyczne. Już dzisiaj zapraszamy za rok na kolejny konkurs.

W okresie Bożego Narodzenia tj. od Wigilii do Niedzieli Chrztu Pańskiego przy naszej parafii można było podziwiać Żywą Szopkę Bożonarodzeniową. Tradycja Szopek ma bardzo długą tradycję w kulturze europejskiej i wiąże się ze świętym Franciszkiem prekursorem Szopek Bożonarodzeniowych upamiętniających moment Narodzenia Jezusa Chrystusa w Grocie Betlejemskiej.

Zasadniczo w każdej wspólnocie parafialnej w tym okresie można spotkać różne przedstawienia sceny narodzin Mesjasza. Tradycyjne w naszej sarnackiej parafii w kościele i kaplicach można było podziwiać Sztuczne Szopki Bożonarodzeniowe. Jednak w tym roku dzięki inicjatywie i zaangażowaniu mężczyzn z naszej wspólnoty parafialnej powstała pierwsza Żywa Szopka Bożonarodzeniowa. Mieściła się ona w dawnej kostnicy nieopodal kościoła. W szopce centralne miejsce zajmowała święta rodzina w otoczeniu królów i zwierząt. „Rezydentami” szopki były następujące zwierzęta.

W tym miejscu chcemy serdecznie podziękować przede wszystkim mężczyznom, którzy zaangażowali się w przygotowanie miejsca i dostarczeniem zwierząt. Dziękujemy właścicielem zwierząt:
Cielaczek “Jurek” – Beata i Jerzy Rybaczuk
Kozy “Kubraczek” i “Lukrecja” – Monika i Wiktor Rytel
Kucyk “Wojtek” – Agnieszka i Mariusz Klimiuk
Osioł “Pufi” – ks.Krzysztof Uściński, proboszcz parafii Górki
Alpaka “Gucio” i owce “Bystry” i “Chmurka” – Grażyna i Adam Wawryniuk
Gołębie – Dariusz Ludwiczuk.

Dziękujemy za siano, pasze, jabłka za każdy gest dobrej woli dzięki któremu dzieło „Żywej Szopki” mogło zaistnieć i jeszcze lepiej przybliżyć scenę Narodzin Mesjasza, a przy tym sprawić dużo radości szczególnie najmłodszym parafianom.