Dzień Chorego

11 lutego b. r. obchodziliśmy Światowy Dzień Chorego, który został ustanowiony przez św. Jan Paweł II, 13 maja 1992 roku. Kościół powszechny w tym dniu wspomina objawienie Matki Bożej w Lourdes (w tym roku 160 rocznicę). Św. Jan Paweł II ustanawiając Światowy Dzień Chorego zaznaczył że: „Ma on na celu uwrażliwienie Ludu Bożego i – w konsekwencji – wielu katolickich instytucji działających na rzecz służby zdrowia, oraz społeczności świeckiej, na konieczność zapewnienia lepszej opieki chorym, pomaga chorym w dowartościowaniu cierpienia na płaszczyźnie ludzkiej, a przede wszystkim na płaszczyźnie nadprzyrodzonej; włączenie w duszpasterstwo służby zdrowia wspólnot chrześcijańskich, rodzin zakonnych, popieranie coraz cenniejszego wolontariatu.”

W naszej parafii tego dnia podczas Msza św. o godzinie 110:00 w sposób szczególny modliliśmy się w intencji osób chorych, zgromadzonych w świątyni. Po homilii został udzielony sakrament namaszczenia chorych, a po zakończeniu Eucharystii odbyło się nabożeństwo w sposób lourdski, któremu przewodniczył ks. proboszcz Andrzej Jakubowicz.

Namaszczenie chorych, sakrament w naszym Kościele katolickim, a także w innych kościołach udzielany jest wiernym w wypadku poważnej lub grożącej śmiercią choroby. Mogą go również przyjmować osoby w podeszłym wieku wiele razy. Namaszczenie chorych obok spowiedzi i Komunii Świętej (zwanej wtedy wiatykiem) jest nazywane sakramentem chorych. Jeżeli chory nie może się spowiadać, sakrament własną mocą odpuszcza grzechy o ile chory pragnie dostąpić przebaczenia. Namaszczenie chorych jest piątym z katalogu siedmiu sakramentów. Jego materię i formę reguluje w Kościele katolickim Konstytucja Apostolska papieża Pawła VI Sacram Unctionem Infirmorum z 30 listopada 1972 roku.