Od 15.00 do 17.00

Boże Ciało

Od XIII wieku Kościół obchodzi osobną uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (zwaną potocznie Bożym Ciałem), aby w odpowiednio uroczysty sposób podziękować Chrystusowi za dar Najświętszego Sakramentu. Inicjatorką ustanowienia święta Bożego Ciała była św. Julianna z Cornillon (1192-1258). Kiedy była przeoryszą klasztoru augustianek w Mont Cornillon w pobliżu Liege, w roku 1245 została zaszczycona objawieniami, w których Chrystus żądał ustanowienia osobnego święta ku czci Najświętszej Eucharystii. Pan Jezus wyznaczył sobie nawet dzień uroczystości Bożego Ciała – czwartek po niedzieli Świętej Trójcy. Biskup Liege, Robert, po naradzie ze swoją kapitułą i po pilnym zbadaniu objawień, postanowił wypełnić życzenie Pana Jezusa. W roku 1246 odbyła się pierwsza procesja eucharystyczna.
Jednak w tym samym roku biskup Robert zmarł. Wyższe duchowieństwo miasta, za namową teologów, uznało krok zmarłego ordynariusza za przedwczesny, a wprowadzenie święta pod taką nazwą za wysoce niewłaściwe. Co więcej, omalże nie oskarżono św. Julianny o herezję. Karnie została przeniesiona z klasztoru w Mont Cornillon na prowincję (1247 r.). Po interwencji archidiakona katedry w Liege, Jakuba, kardynał Hugo zlecił ponowne zbadanie sprawy i zatwierdził święto. W roku 1251 po raz drugi archidiakon Jakub poprowadził ulicami Liege procesję eucharystyczną. Pan Jezus hojnie wynagrodził za to gorliwego kapłana. Ten syn szewca z Troyes (Szampania) został wkrótce biskupem w Verdun, patriarchą Jerozolimy i ostatecznie papieżem (1261-1264). Panował jako Urban IV. On też w roku 1264 wprowadził w Rzymie uroczystość Bożego Ciała.
Bezpośrednim impulsem do ustanowienia święta miał być cud, jaki wydarzył się w Bolsena. Kiedy kapłan odprawiał Mszę świętą, po Przeistoczeniu kielich trącony ręką przechylił się tak nieszczęśliwie, że wylało się wiele kropel krwi Chrystusa na korporał. Przerażony kapłan ujrzał, że postacie wina zmieniły się w postacie krwi. Zawiadomiony o tym cudzie papież, który przebywał wówczas w pobliskim mieście Orvieto, zabrał ten święty korporał. Do dnia obecnego znajduje się on w bogatym relikwiarzu w katedrze w Orvieto. Dotąd widać na nim plamy. W czasie procesji Bożego Ciała obnosi się ten korporał zamiast monstrancji. Korzystając z tego, że na dworze papieskim w Orvieto przebywał wówczas św. Tomasz z Akwinu, Urban IV polecił mu opracowanie tekstów liturgicznych Mszy świętej i Oficjum. Wielki doktor Kościoła uczynił to po mistrzowsku. Tekstów tych używa się do dziś. Najbardziej znany i często śpiewany jest hymn Pange lingua (Sław, języku…), a zwłaszcza jego dwie ostatnie zwrotki (Przed tak wielkim Sakramentem). Podobnie ostatnie zwrotki hymnu Verbum supernum śpiewane są przy wystawianiu Najświętszego Sakramentu (O zbawcza Hostio). Natomiast fragment hymnu Sacris solemniis stał się samodzielną pieśnią (Panis angelicus) wykonywaną przez najsłynniejszych śpiewaków operowych.
Papież Klemens V odnowił święto (1314), które po śmierci Urbana zaczęło zanikać. Papież Jan XXII (+ 1334) zatwierdził je dla całego Kościoła. Od czasu papieża Urbana VI uroczystość Bożego Ciała należy do głównych świąt w roku liturgicznym Kościoła (1389). Pierwsza wzmianka o procesji w to święto pochodzi z Kolonii z roku 1277. Od wieku XIV spotykamy się z nią w Niemczech, Anglii, Francji, Hiszpanii i w Mediolanie. Od wieku XV przyjął się w Niemczech zwyczaj procesji do czterech ołtarzy. Msze święte przy wystawionym Najświętszym Sakramencie wprowadzono w wieku XV (obecnie wystawia się Najświętszy Sakrament tylko poza Mszą św.).
Do roku 1955 obowiązywała oktawa Bożego Ciała. Na prośbę Episkopatu Polski w Polsce został zachowany zwyczaj obchodzenia oktawy, choć nie ma ona już charakteru liturgicznego.
Po raz pierwszy z procesją Bożego Ciała na terenie Polski spotykamy się już w XIV wieku w Płocku i we Wrocławiu. Od wieku XVI wprowadzono zwyczaj śpiewania Ewangelii przy czterech ołtarzach. Istnieje on do dnia dzisiejszego. Od dawna przyjął się zwyczaj, kultywowany do dzisiaj, że lud przynosi do kościoła wianki ziół, które kapłan poświęca w dniu oktawy, po czym lud zabiera je do domu. Zawiesza się je na ścianie, by chroniły od choroby; poszczególne gałązki można też umieszczać na polach, by plony lepiej rosły i by Bóg zachował je od robactwa i nieurodzaju. W niektórych stronach drzewka i gałęzie, którymi był przystrojony kościół i ołtarze w czasie procesji Bożego Ciała, po oktawie zabierano na pola i tam je zatykano. Ich część palono, aby dym odstraszał chmury, niosące grad i pioruny.

Rocznica święceń

Rocznica święceń kapłańskich to niezwykły dzień nie tylko dla księdza, ale i dla parafian, którzy wspólnie z księdzem chcą cieszyć się tą chwilą i uczcić dzień, w którym ksiądz zaczął pełnić swoją posługę. 4 czerwca w naszej wspólnocie przeżywaliśmy wraz z ks. Maciejem, naszym wikariuszem parafialnym, jego 5. rocznicę święceń. Z tej okazji życzenia Księdzu Jubilatowi w imieniu swoim, jak i całej wspólnoty kościoła złożyli ks. Proboszcz oraz przedstawiciele wspólnot: Rodziny Radio Maryja, Przyjaciół Oblubieńca i Wspólnoty Mężczyzn św. Józefa.

Nabożeństwa majowe – dla Dzieci

Tegoroczne materiały majowe dla dzieci są doskonałą okazją do modlitwy o pokój w Ukrainie i w świecie, a także do formacji najmłodszych.

Przewodnie hasło brzmi „Orszak Królowej Pokoju”.

Dołączone do obrazków zadania mają sprawić, że każde dziecko będzie miało szansę przyczynić się drobnymi gestami do budowania pokoju: pośród nas, w domu, w szkole, w parafii i w świecie.

Wielki Post – dla Dzieci

Słowo Boże, prowadź!

Pan Jezus umarł na krzyżu, a trzeciego dnia zmartwychwstał i wstąpił do nieba, żeby przygotować nam wieczne mieszkanie. W ten sposób zostawił nam drogowskaz i przewodnik, żebyśmy tam trafili. Drogowskazem jest krzyż, a przewodnikiem – Biblia. Dlatego naszą Drogę Krzyżową w roku 2022 przejdziemy wpatrując się w krzyż i wczytując się w Pismo Święte.

A więc: Słowo Boże, prowadź!

Materiały dla dzieci na Drogę Krzyżową składają się z planszy i sześciu obrazków na siedem nabożeństw Drogi Krzyżowej. Podczas pierwszego dzieci otrzymają planszę, na której będą przyklejały obrazki otrzymane podczas kolejnych nabożeństw Drogi Krzyżowej. Po wklejeniu wszystkich na planszę otrzymają obraz Jezusa Miłosiernego autorstwa Eugeniusza Kazimirowskiego. Na odwrocie każdego obrazka znajduje się modlitwa i zadanie  na poszczególne tygodnie Wielkiego Postu.

Ukraina – pomoc

Caritas Diecezji Drohiczyńskiej oraz Wójt Gminy Sarnaki kierują swój apel o pomoc oraz przedstawiają formy wsparcia jakie możemy ofiarować uchodźcom poszkodowanym na skutek prowadzonych działań wojennych na Ukrainie. Z góry dziękujemy za życzliwość i otwarte serce w złożonych do tej pory darach licząc na dalszą hojność Darczyńców.

Józef Tour

Wspólnota Mężczyzn św. Józefa 26 lutego przeżywała dzień skupienia. Trasa poprowadziła przez Sanktuaria Podlasia. Nasze czuwanie rozpoczęliśmy od wizyty w Sokółce – Sanktuarium Najświętszego Sakramentu. Przygotowaniem do Mszy Świętej, sprawowanej o godz. 10.00 pod przewodnictwem naszego ks. opiekuna wraz z ojcem duchownym i klerykami IV i V roku łomżyńskiego seminarium, była projekcja filmu o sokólskim Cudzie eucharystycznym, modlitwa indywidualna oraz wprowadzenie ks. kan. Stanisława Gniedziejki – byłego proboszcza, obecnie Wicekustosza. Później, zgromadzeni w kaplicy Najświętszego Sakramentu, będąc w bliskości Cząstki Ciała Pańskiego umieszczonego w kustodium pomodliliśmy się Koronką do Bożego Miłosierdzia zawierzając naszą Parafię, naszą Wspólnotę, nasze rodziny, nas samych oraz zmarłych i Dusze w czyśćcu cierpiące.
Następnie udaliśmy się do Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Świętej Wodzie, aby wypłakać przed Maryją swoje troski, bóle i cierpienia, ale także by patrząc na Nią i na Jej Syna, odzyskać nadzieję i odwagę do znoszenia trudów ziemskiej pielgrzymki, do dźwigania swoich codziennych krzyży. Korzystając z gościnności miejscowego Proboszcza-Kustosza ks. Alfreda Butwiłowskiego mogliśmy poznać historię tego miejsca, określanego jako Kościół XXI wieku, gdyż w większości znajduje się pod otwartym niebem Świętej Wody, a także przeżywać dalszą część naszego skupienia, której przewodniczył ks. Marek Muraszkiewicz. Zgromadzeni przy ołtarzu na zewnątrz budynku kościoła, przy grocie ze źródełkiem wzorowanej na kaplicy z Lourdes, otoczonym Kapliczkami Różańcowymi oraz stacjami Męki Pańskiej rozpoczęliśmy Drogę Krzyżową, następnie trwając na modlitwie przed cudownym obrazem Matki Bożej Bolesnej wysłuchaliśmy konferencji, adorowaliśmy Pana oraz pomodliliśmy się Koronką do Siedmiu Boleści Matki Bożej przy kapliczkach kończąc modlitwę przy figurze św. Józefa – naszego Patrona.
W drodze powrotnej nawiedziliśmy Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Bielsku Podlaskim. Zachęceni słowem Proboszcza-Kustosza ks. kan. Dariusza Kujawy, trwając na modlitwie przed Najświętszym Sakramentem, wzywaliśmy Miłosierdzia Bożego dla nas i całego świata.

Nawiedzenie

Do naszej parafii 14 lutego dotarły relikwie św. Jana Pawła II oraz Krzyż, trzymał go podczas Drogi Krzyżowej 25 marca 2005 r., które zostały uroczyście wprowadzone do świątyni w procesji przez ks. prał. Andrzeja Jakubowicza, miejscowego proboszcza, i reprezentantów parafii – Wspólnotę Mężczyzn św. Józefa w otoczeniu służby ołtarza oraz licznie przybyłych wiernych. Po zainstalowaniu relikwii w prezbiterium rozpoczęła się uroczysta Msza Święta, a po niej nastąpił akt przebłagania – modlitwa kapłanów, przedstawicieli rodzin, młodzieży i dzieci. Dalszy ciąg czuwania przy świętych Znakach miał formę adoracji – Dzieci I-komunijnych i ich Rodziców, Kandydatów do bierzmowania oraz Przyjaciół Oblubieńca. Wspólnotowa modlitwa zakończyła się Apelem Jasnogórskim i błogosławieństwem udzielonym przez proboszcza relikwiami. Przy Krzyżu i relikwiach, do porannej Mszy Świętej, czuwają Członkowie poszczególnych Kół Żywego Różańca oraz osoby chętne poświęcić swój czas na trwanie w bliskości tych Świętości.

Porządek nawiedzenia Krzyża św. Jana Pawła II

14-15 lutego

16.45 – powitanie Krzyża i procesjonalne wprowadzenie do kościoła

17.00 – Msza Święta

17.45 – akt przebłagania

18.15 – adoracja Dzieci I-komunijnych i ich Rodziców

19.00 – adoracja Kandydatów do bierzmowania

20.00 – adoracja Przyjaciół Oblubieńca

21.00 – Apel Jasnogórski

Modlitwa poszczególnych KŻR

Adoracja KŻR

Godz. Członkowie z KŻR
21.00-22.00 Zubkowicz Marianna

Kasperuk Daniela

Czeżyk Otylia

22.00-23.00 Głuchowska Krystyna

Folwarska Aneta

23.00-24.00 Jaszczuk Alicja

Izdebska Halina

Tomaszuk Barbara

24.00-01.00 Lewczuk Krystyna i Jerzy

Jędrzejuk Stanisława

01.00-02.00 Pióro Janina

Świderska Krystyna

Wróblewska Alicja

02.00-03.00 Koło Wspólnoty Mężczyzn

Wasiluk Tadeusz

03.00-04.00 Ludwiczuk Grażyna i Zbigniew

Leśniczuk Elżbieta

04.00-05.00 Czerwińska Alicja

Chwedorczuk Cecylia

05.00-06.00 Wawryniuk Agata i Henryk

Mosiewicz Elzbieta

Kępka Irena

06.00-07.00 Dudziuk Teresa

Duszkiewicz Ewa

Kołtuniak Alicja

07.00 – Msza Święta

Modlitwa Mieszkańców poszczególnych wsi

Adoracja
Godz. Mieszkańcy
07.00-08.00 Grzybów

Kamianka

08.00-09.00 Rzewuszki
09.00-10.00 Chlebczyn
10.00-11.00 Lipno
11.00-12.00 Binduga

Klimczyce

Kolonia Klimczyce

12.00-13.00 Bużka

Kózki

Mierzwice

13.00-14.00 Chybów

Franopol

Rozwadów

14.00-15.00 Hołowczyce

Kolonia Hołowczyce

15.00-16.00 Kolonia Płosków

Płosków

Terlików

Sarnaki

16.00-16.40 Szkoła Podstawowa w Lipnie

Szkoła Podstawowa w Sarnakach

16.40 – nabożeństwo

17.00 – Msza Święta

Droga Krzyżowa ulicami Sarnak:

stacja I – Wspólnota Mężczyzn
stacja II – Przyjaciele Oblubieńca
stacja III – III kl. SP Sarnaki
stacja IV – IV kl. SP Sarnaki
stacja V – V kl. SP Sarnaki
stacja VI – VI kl. SP Sarnaki
stacja VII – VII kl. SP Sarnaki
stacja VIII – VIII kl. SP Sarnaki
stacja IX – SP Lipno
stacja X – SP Lipno
stacja XI – Ministranci
stacja XII – KSM
stacja XIII – Strażacy
stacja XIV – Strażacy

Po powrocie do kościoła błogosławieństwo Rodzin

Adoracja chóru i Wspólnoty Mężczyzn

21.00 – Apel Jasnogórski i pożegnanie Krzyża

Peregrynacja Krzyża św. Jana Pawła II

Do naszej parafii przybędzie Krzyż św. Jana Pawła II. Nawiedzi naszą wspólnotę w dniach 14-15 lutego br.
Krzyż ten Jan Paweł II trzymał w rękach podczas ostatniej swojej Drogi Krzyżowej w Wielki Piątek w 2005r. w Rzymskim Koloseum. Jan Paweł II nie mógł już w Drodze Krzyżowej uczestniczyć osobiście, jednak brał w niej udział za pośrednictwem telewizji trzymając w rękach Krzyż.

Wsłuchując się w rozważania prowadzone przez kard. Josepha Ratzingera, wziął go w swoje ręce, ucałował i tulił się do niego, a potem powiedział:
„ I ja także ofiaruję moje cierpienia, aby dopełnił się Boży plan” – zmarł tydzień później, w dniu 2 kwietnia 2005r.
Krzyż na stałe przebywa w parafii pw. św. Mikołaja w Kraczkowej koło Rzeszowa. Jest dziełem rzeźbiarza samouka Stanisława Trafalskiego ze Stefkowa w Bieszczadach. Wyrzeźbił go w 1997 roku dla swojej sparaliżowanej po wypadku i przykutej do wózka żony Janiny, aby patrząc na niego mogła bardziej łączyć się w swoim cierpieniu z ukrzyżowanym Chrystusem.

Krzyż-Papieski3

Zdjęcie 1 z 2


Następnie trafił do rąk Jana Pawła II jako dar pielgrzymów dla Ojca Świętego. Po śmierci papieża krzyż powrócił do Polski, do parafii pod Rzeszowem. Od tamtej pory wędruje po Polsce.