W tym roku rekolekcje wielkopostne w naszej sarnackiej parafii odbywały się w dniach 5-7 kwietnia. Parafialne ćwiczenia duchowe poprowadził ks. kanonik Andrzej Witerski proboszcz z Łysowa.  

Rekolekcje to zawsze czas zatrzymani, wyciszenia się i wsłuchania w słowa, które poprzez kapłana kieruje do nas sam Bóg. Ks. rekolekcjonista w swoich naukach rozpoczął od ukazania grzechu. Następnego dnia ksiądz rekolekcjonista ukazał, że każdy z nas powołany jest do świętości. Ostatni dzień poświęcony był miłości. Rekolekcjonista ukazał piękne postawy miłości w postaci “owoców”.

Pragniemy podziękować wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się i wsparli organizację naszych parafialnych rekolekcji. W sposób szczególny dziękujemy ks. rekolekcjoniście, kapłanom, którzy posługiwali w konfesjonałach.

Okres Wielkiego Postu skłania do refleksji nad naszym życiem i relacją z Bogiem i ludźmi. Służą temu różne praktyki religijne, w tym przeżywanie misterium pasyjnego. Taką możliwość miała liczna grupa pielgrzymów z Sarnak, uczestniczących w wyjeździe do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku.

Czerwińsk, niewielka miejscowość nad Wisłą, znany jest z cennego XII-wiecznego zabytku architektury romańskiej, jakimi są kościół i klasztor, którymi opiekują się salezjanie. W ołtarzu głównym kościoła znajduje się słynący od wieków cudami obraz Matki Bożej Pocieszenia, namalowany na wzór Matki Bożej Śnieżnej (Salus Populi Romani) z rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore (Matki Bożej Większej) – podobny wizerunek, Matki Boskiej Szkaplerznej, jest również w kościele w Sarnakach.

Historię klasztoru, kościoła i parafii w Czerwińsku opowiadał salezjanin pochodzący z parafii Przesmyki. Pielgrzymi zapoznali się również z życiem kardynała Augusta Hlonda, prymasa Polski w latach 1926-1948 i obejrzeli bogatą wystawę pamiątek z misji salezjańskich w różnych zakątkach świata.

Co roku w okresie Wielkiego Postu w przyklasztornej sali teatralnej odbywają się spektakle poświęcone rozważaniu Męki Pańskiej. Aby je obejrzeć i przeżyć, przyjeżdżają do Czerwińska liczne pielgrzymki z całego kraju. W 2019 r. młodzi aktorzy oraz młodzież skupiona w Salezjańskim Ośrodku Emaus przygotowali „Misterium Męki Pańskiej na nowo opowiedziane”. Nie było to bowiem tradycyjne przedstawienie historii biblijnej, czego zapewne spodziewała się większość widzów. Pełna symboli opowieść o ostatnich dniach życia Jezusa przedstawiona została w formie retrospekcji, wspominania poszczególnych zdarzeń „z perspektywy żydowskiej Paschy i Liturgii Wielkiej Soboty” (jak piszą o tym salezjanie). Jezusa symbolizowała ustawiona w centrum sceny zapalona świeca paschalna. Całości dopełniała muzyka i śpiew pieśni pasyjnych. Spektakl ten przełamywał stereotypowe spojrzenie na wydarzenia Triduum Paschalnego, poruszał serca, zmuszał do refleksji. Wymowna była ostatnia scena: po zmartwychwstaniu Jezusa wszyscy cieszą się, śpiewają, tańczą i rozchodzą się, a On (płonąca świeca) pozostaje sam.

Po spektaklu wszyscy udali się na Mszę św., której oprawę muzyczną zapewnił chór parafialny z Sarnak pod opieką Janusza Kołtuniaka.

Kolejnym punktem sarnackiej pielgrzymki było Sanktuarium w Niepokalanowie. Tam zwiedziliśmy muzeum poświęcone św. Maksymilianowi Marii Kolbemu i obejrzeliśmy Panoramę Tysiąclecia, najważniejsze jednak było nawiedzenie Kaplicy Adoracji Najświętszego Sakramentu w bazylice. 1 września 2018 r. odbyła się uroczysta konsekracja tej kaplicy, będącej jednym z 12 Światowych Centrów Modlitwy o Pokój. Ołtarz Adoracji to naturalnej wielkości figura Niepokalanej w srebrnej sukni, rozświetlona rozchodzącymi się wokół promieniami ze szkła kryształowego. Pod sercem Maryi znajduje się Eucharystyczny Chrystus pod postacią sporej wielkości rozświetlonej Hostii. Tutaj każdy mógł indywidualnie modlić się we własnych intencjach.

Pielgrzymka odbyła się 23 marca 2019 r., wzięło w niej udział ponad 100 pielgrzymów z parafii Sarnaki. Zorganizowali ją ks. Grzegorz Zasłonka i ks. Piotr Pędzich.

11 lutego b. r. obchodziliśmy Światowy Dzień Chorego, który został ustanowiony przez św. Jan Paweł II, 13 maja 1992 roku. Kościół powszechny w tym dniu wspomina objawienie Matki Bożej w Lourdes (w tym roku 160 rocznicę). Św. Jan Paweł II ustanawiając Światowy Dzień Chorego zaznaczył że: „Ma on na celu uwrażliwienie Ludu Bożego i – w konsekwencji – wielu katolickich instytucji działających na rzecz służby zdrowia, oraz społeczności świeckiej, na konieczność zapewnienia lepszej opieki chorym, pomaga chorym w dowartościowaniu cierpienia na płaszczyźnie ludzkiej, a przede wszystkim na płaszczyźnie nadprzyrodzonej; włączenie w duszpasterstwo służby zdrowia wspólnot chrześcijańskich, rodzin zakonnych, popieranie coraz cenniejszego wolontariatu.”

W naszej parafii tego dnia podczas Msza św. o godzinie 110:00 w sposób szczególny modliliśmy się w intencji osób chorych, zgromadzonych w świątyni. Po homilii został udzielony sakrament namaszczenia chorych, a po zakończeniu Eucharystii odbyło się nabożeństwo w sposób lourdski, któremu przewodniczył ks. proboszcz Andrzej Jakubowicz.

Namaszczenie chorych, sakrament w naszym Kościele katolickim, a także w innych kościołach udzielany jest wiernym w wypadku poważnej lub grożącej śmiercią choroby. Mogą go również przyjmować osoby w podeszłym wieku wiele razy. Namaszczenie chorych obok spowiedzi i Komunii Świętej (zwanej wtedy wiatykiem) jest nazywane sakramentem chorych. Jeżeli chory nie może się spowiadać, sakrament własną mocą odpuszcza grzechy o ile chory pragnie dostąpić przebaczenia. Namaszczenie chorych jest piątym z katalogu siedmiu sakramentów. Jego materię i formę reguluje w Kościele katolickim Konstytucja Apostolska papieża Pawła VI Sacram Unctionem Infirmorum z 30 listopada 1972 roku.