Odnowienie przyrzeczeń małżeńskich

Stało się już zwyczajem, że odnowienie przyrzeczeń małżeńskich odbywa się w Niedzielę Świętej Rodziny. W naszej parafii obrzęd odnowienia przyrzeczeń małżeńskich miał miejsce podczas wszystkich niedzielnych Mszy Świętych. Jest to wspaniała okazja do szczególnej modlitwy za małżeństwa, refleksji na temat tego sakramentu, a dla samych małżeństw, do odnowienia więzi miłości oraz rodzinnego dziękczynienia za otrzymywane łaski.

Podczas 380. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski (Płock, 25-26 listopada 2018 r.), biskupi zaproponowali, aby Niedziela Świętej Rodziny była dniem modlitw o świętość małżeństw i rodzin oraz zachęcili do zorganizowania w parafiach odnowienia przyrzeczeń małżeńskich.

Przewodniczący Rady ds. Rodziny bp Wiesław Śmigiel przypomniał, że w przeżywaniu miłości ludzie wierzący otrzymali „szczególną pomoc, którą jest sakrament małżeństwa”. Zwrócił się z prośbą do duszpasterzy, „aby zorganizowali w parafiach obrzęd odnowienia przyrzeczeń małżeńskich i w homilii zwrócili uwagę wiernych na wartość sakramentalnego małżeństwa”.

Odnowienie przyrzeczeń małżeńskich ma charakter duchowy. Nie jest to ponowna przysięga, ale odnowienie złożonej przed laty, raz na zawsze, przysięgi małżeńskiej. W ramach obrzędu odnowienia ślubowania śpiewany jest hymn do Ducha Świętego. Po nim małżonkowie, trzymając się za prawe dłonie, odpowiadają na trzy pytania kapłana, które nawiązują do złożonej w dniu ślubu przysięgi. W ten sposób ponownie deklarują: „czy chcą wzajemnie się miłować; czy chcą okazywać sobie szacunek i żyć w coraz większej wierności małżeńskiej; czy chcą wspierać się w troskach, w radościach, w zdrowiu i chorobie, służąc sobie, aż do końca życia?”

Teksty liturgii odnowienia ślubowania mówią o tym, że to „Bóg umacnia wolę i wspiera małżonków, by jeszcze piękniej i doskonalej mogli wypełnić ślub małżeński i przyrzeczenie, które sobie złożyli. Wszystkie te teksty przepojone są dziękczynieniem za dotychczasowe łaski oraz prośbą o umocnienie woli i wspieranie w łasce wierności”.

Boże Narodzenie

Gościom i Parafianom życzymy Świąt przepełnionych miłością, troską bliskich nam ludzi i nadzieją na dobre chwile. W Dzieciątku Jezus Bóg daje nam Zbawienie. Niech Gwiazda Betlejemska zwiastuje nam w sercu na nowo tę Dobrą Nowinę, niech się rozraduje serce i uwierzy Jezusowi, niech się umocni nadzieją.

Dziękujemy za Waszą życzliwość i modlitewne wsparcie.

Radosnych Świąt Bożego Narodzenia i błogosławieństwa Bożej Dzieciny.

Tort na urodziny Jezusa

Stało się tradycją już w naszej parafii, że pierwszego dnia Świąt Narodzenia Pańskiego, najmłodsi obdarowywani są tortem urodzinowym. Wielki tort, wniósł ksiądz proboszcz w trakcie Eucharystii o godz 11.30, który został pokrojony i rozdany po Mszy Świętej. Oprócz tortu najmłodsi dostali cukierki. Kto nie był niech żałuje. Następna taka okazja … już za rok!

Zakończenie Rorat

23 grudnia, w przeddzień Wigilii Świąt Bożego Narodzenia po raz ostatni w bieżącym roku kalendarzowym uroczyście zabrzmiała w naszym kościele pieśń „Niebiosa rosę”. Przez cały okres Adwentu, uczestnicząc w Mszach Świętych Roratnich sprawowanych ku czci Matki Najświętszej, oczekiwaliśmy na narodziny Pana Jezusa Chrystusa. Do właściwego przyjęcia Mesjasza do swoich serc przygotowywało nas codzienne słowo Boże, które odnosiło się do Eucharystii jako Cudu nad cudami – budowy Mszy Świętej i jej roli w życiu poszczególnych świętych i błogosławionych.
Każdego dnia kościół wypełniał się wiernymi, którzy przy blasku zapalonych lampionów modlili się w skupieniu, dziękując Panu Bogu za przepiękny Dar Matki Bożej. Dodatkowo dzieci zbierały naklejki, które umieszczały na specjalnych planszach.
Na zakończenie ostatniego spotkania miało miejsce losowanie nagród dla dzieci, które zebrały komplet naklejek. Otrzymały one nagrody za wytrwałość i uczestnictwo w Roratach.
Pragniemy podziękować wszystkim dzieciom, które uczestniczyły w tegorocznych Mszach Świętych Roratnich. Życzymy wszystkim Bożego błogosławieństwa i wielu łask Bożych. Dziękujemy także rodzicom i wszystkim parafianom za piękną postawę wiary.

Betlejemskie Światło Pokoju

Szczęść Boże!

Jesteśmy harcerzami z 33 Drużyny Harcerskiej “Adept” z Siemiatycz (Hufiec ZHP Bielsk Podlaski), 21 Grunwaldzkiej Drużyny Harcerskiej im Bronisława Czyżyka oraz 34 Gromady Zuchowej “Strażnicy Tajemnic” z Konstantynowa (Hufiec ZHP Biała Podlaska). Księżom i mieszkańcom tej parafii przywieźliśmy światełko pokoju. Pochodzi ono z Groty Narodzenia Pańskiego w Betlejem. Idea jego przekazywania powstała w 1986 roku jako działanie charytatywne na rzecz dzieci niepełnosprawnych. Niedługo po tym w akcję włączyli się skauci i harcerze różnych krajów. I tak od 30 lat co roku rusza wielka sztafeta, w której dzięki druhnom i druhom dociera ono do niemal każdego zakątka Europy.

W historii Betlejemskiego Światła Pokoju, w zmieniających się warunkach politycznych, nigdy nie zdarzyło się, by Światło nie wyruszyło z Betlejem w swoją drogę. To czyni ze Światła znak pokoju, poświadczenie wzajemnego zrozumienia i symbol pojednania między narodami. W tym roku również nie mogło jego zabraknąć i nie przeszkodziły w tym obostrzenia sanitarne czy też pozamykane granice choć odbyło się to mniej uroczyście

Tegoroczne hasło Betlejemskiego Światła Pokoju to „Światło służby”. Chcemy w nowonarodzonym Jezusie zobaczyć Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć. Chciałbym, aby to światło dawało moc nie tylko harcerzom, ale tym wszystkim, do których zostanie zaniesione. Ten płomień jest symbolem ciepła, miłości, pokoju i nadziei. Niech te wartości towarzyszą nam nie tylko gdy siądziemy przy wigilijnym stole przy blasku Betlejemskiego Światła, ale również w codziennym życiu, gdy powrócimy po świętach do codziennych obowiązków.

W imieniu harcerzy z okazji Świąt Bożego Narodzenia chciałbym życzyć wszystkim wielu głębokich i radosnych przeżyć, wewnętrznego spokoju, wytrwałości i radości oraz błogosławieństwa Bożego w każdym dniu nadchodzącego Roku. Niech te wartości, które płyną z Betlejemskiego Światła Pokoju pozwolą nam zostawić ten świat choć trochę lepszym, niż go zastaliśmy.

 

Z harcerskim pozdrowieniem

Czuwaj!

Jan Hołub

Drużynowy Próbnej Drużyny Wędrowniczej w Białej Podlaskiej

Medalik

Kolejnym wydarzeniem w trakcie przygotowania dzieci do I Komunii Świętej jest obrzęd wręczenia i poświęcenia medalików. Obrzęd ten w naszej parafii połączony jest z uroczystością Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, jest on włączony w Mszę Świętą. Przed błogosławieństwem końcowym ksiądz proboszcz pobłogosławił przygotowane medaliki. Medalik przypomina nam o ciągłej obecności Maryi w naszym życiu i jest świadectwem naszej czci i miłości ku Matce Bożej.
Dzieci z szacunkiem ucałowały medaliki na znak ich oddania się Matce Bożej. Po tym obrzędzie miało miejsce spotkanie z rodzicami dzieci. Słowa skierowane do rodziców zawierały: przypomnienie, jak wielką rolę w przygotowaniu do I Komunii Świętej odgrywa ich postawa, a zwłaszcza zaangażowanie w życiu religijnym; zachętę, aby dopilnowali, by ich dzieci zawsze nosiły medaliki, by darzyły je czcią i szacunkiem, nie ze względu na ich wartość materialną, ale ze względu na ich znaczenie w życiu religijnym człowieka.

Rekolekcje adwentowe.

Rekolekcje adwentowe

W dniach 10 – 12 grudnia 2020 odbyły się w naszej parafii rekolekcje adwentowe. W tym roku przeprowadzili je księża wikariusze: ks. Mariusz Szymanik i ks. Adam Pańczuk. Kapłani w naukach rekolekcyjnych objaśniali Nam Słowo Boże, ukazując wartość dobrego przygotowania do spotkania z Jezusem w czasie Świąt Narodzenia Pańskiego oraz na końcu czasów. Dziękujemy za podjęcie się tego trudu.

Święty Mikołaj odwiedził dzieci w naszym kościele

6 grudnia po Mszy Świętej o godz. 11.30 nasze dzieci odwiedził św. Mikołaj. Jest to dzień, w którym wspominamy go w liturgii. Święty Mikołaj to postać historyczna. Urodził się w Patras w Grecji około 270 roku. Wybrany został na biskupa miasta Miry (obecnie Demre w południowej Turcji). Odszedł po nagrodę do Pana 6 grudnia między rokiem 345 a 352.
Od najmłodszych lat przyszły biskup był bardzo pobożny i chętnie pomagał ubogim. Był jedynym dzieckiem bardzo zamożnych rodziców, którzy wiele lat modlili się o jego narodziny. Mimo, iż był jedynakiem, odznaczał się ogromną wrażliwością na ludzką biedę oraz niezwykłą pobożnością. Te przymioty sprawiły, że został wybrany na biskupa miasta Mira – stolicy jego rodzinnej prowincji. Jako biskup, Mikołaj zasłynął z opieki nad ubogimi, którą prowadził w bardzo dyskretny sposób, a często anonimowo. Szczególną troską biskup Mikołaj otaczał dzieci, które bardzo często otrzymywały od niego drobne upominki. Znane jest też jego miłosierdzie wobec więźniów i skazańców, za którymi potrafił wstawiać się nawet u władz cesarskich. Tradycja przekazała nam kilka legend na jego temat, jak m.in. legendę o podrzuceniu posagu trzem ubogim siostrom oraz o tym, jak swymi modlitwami uratował rybaków podczas burzy na morzu.                  
Święty Mikołaj doświadczył także prześladowań, które spadły na Kościół za panowania cesarza Dioklecjana. Został on uwięziony, a wolność odzyskał dopiero w 313 roku, gdy cesarz Konstantyn zalegalizował chrześcijaństwo w całym cesarstwie.                
Na pamiątkę dobroci świętego biskupa powstał zwyczaj obdarowywania się prezentami w dzień jego liturgicznego wspomnienia. Aby tradycji stało się zadość, św. Mikołaj wszystkim dzieciom przyniósł słodkie upominki

.

Roraty

Tegoroczne spotkania adwentowe przybliżą tajemnicę Mszy Świętej.

Podczas Rorat dzieci nauczą się jeszcze pobożniej w niej uczestniczyć. Dowiedzą się, że każda Eucharystia jest ofiarą Jezusa Chrystusa, prawdziwie obecnego pod postacią Najświętszej Hostii. Poznają też ludzi, dla których – jak dla ogłoszonego ostatnio błogosławionym Carla Acutisa – Msza Święta była najważniejszą chwilą każdego dnia i największą świętością.
Roraty dla dzieci – poniedziałek, wtorek, czwartek, piątek – o godz. 17.00.
Roraty dla wszystkich – środa i sobota – o godz. 7.00.

Adwent-czas oczekiwania!

W niedzielę (29.12.) rozpoczęliśmy Adwent. Jest to czas radosnego oczekiwania na przyjście Pana Jezusa. Chcąc lepiej przeżyć ten ważny okres roku liturgicznego, powinniśmy bardziej zagłębić się w jego znaczenie. W niedzielnej Ewangelii usłyszeliśmy wezwanie Jezusa do tego byśmy nieustannie czuwali. Czuwać tzn. być ciągle przygotowanym. Mamy być cały czas gotowi na to, że Pan zapuka do drzwi. Chodzi tu o przyjście Chrystusa w chwale na końcu czasów. Pierwsza część adwentu (okres od początku adwentu do 16 grudnia włącznie) kieruje duszę wiernych ku oczekiwaniu powtórnego przyjścia Zbawiciela na końcu czasów. Natomiast druga część jest czasem bezpośredniego przygotowania na uroczystość Narodzenia Pańskiego, w której wspominamy pierwsze przyjście Chrystusa na ziemię.

Tradycyjnie z adwentem wiąże się uczestnictwo w Roratach. Są to Msze Święte odprawiane ku czci Najświętszej Maryi Panny, którą symbolizuje ,,Roratka” – dodatkowa świeca ustawiona przy ołtarzu, zapalana tylko podczas tych Mszy. Poprzez uczestnictwo w Roratach zapraszamy Maryję do tego by razem z nami oczekiwała i uczyła nas jak najlepiej przeżyć ten czas. Jest Ona najlepszą przewodniczką po adwencie gdyż jako pierwsza go przeżyła oczekując na narodziny Swojego Syna. Wzywajmy więc Jej orędownictwa by ten czas, który już po raz kolejny w swoim życiu przeżywamy, nie był przez nas zmarnowany i przespany, ale byśmy tak jak Ona mogli odpowiedzieć Bogu z pełnym przekonaniem: ,,Oto Ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa!”