Środa Popielcowa rozpoczyna okres czterdziestodniowego przygotowania do największej chrześcijańskiej uroczystości – Świąt Paschalnych. Wielki Post, bo tak nazywa się ten okres, trwa do początku liturgii Mszy Wieczerzy Pańskiej sprawowanej w Wielki Czwartek.

W Środę Popielcową – zgodnie z kanonami 1251-1252 Kodeksu Prawa Kanonicznego – obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych i post ścisły (trzy posiłki w ciągu dnia, w tym tylko jeden – do syta), nie spożywamy również alkoholu. Sam zwyczaj posypywania głów popiołem na znak żałoby i pokuty, celebrowany w Środę Popielcową, znany jest w wielu kulturach i tradycjach. W liturgii pojawił się on w VIII w. Pierwsze świadectwa o święceniu popiołu pochodzą z X w. W 1091 r. papież Urban II wprowadził ten zwyczaj jako obowiązujący w całym Kościele. W tym też czasie ustalono, że popiół do posypywania głów wiernych ma pochodzić z palm poświęconych w Niedzielę Palmową poprzedniego roku.

W czasie Wielkiego Postu zapraszamy do dobrego przygotowania się do Świąt Zmartwychwstania Pańskiego poprzez:

– Indywidualną adoracje Najświętszego Sakramentu (od poniedziałku do czwartku) od godziny 15 do wieczorowej Mszy świętej. 

– Koronkę do Bożego Miłosierdzia o godzinie 15.00.

– Drogę Krzyżową w każdy piątek o godzinie 16.00.

– Nabożeństwo Gorzkich Żali w każdą niedzielą po Mszy Świętej o godzinie 17.00 i rotacyjnie w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu 8.30, druga niedziela 10.00, trzecią 11.30 i tak dalej.

– Nowennę roczną  śladami świętego Stanisława Kostki (17 lutego pielgrzymka do Leśnej Podlaskiej  i Nowenna do Świętego Józefa z Sarnak do Lipna 10-18 marca po wieczorowej Mszy Świętej).

– Rekolekcje Wielkopostne (16-18 marca). w tym roku ćwiczenia duchowe poprowadzi ks. Jarosław Rzymski. 

– Ekstremalną Drogę Krzyżową z Sarnak do Leśnej Podlaskiej (24 marca).

– Drogę Krzyżową ulicami Sarnak (25 marca).

źródło: http://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/wielki_post_popielec.php3

5 lutego, w wielu kościołach w Polsce, kapłani święcili chleb i wodę na pamiątkę wspomnienia św. Agaty. Za wstawiennictwem tej świętej mają one chronić nas i nasze domostwa od niebezpieczeństw pożaru i od innych przeciwności.

W naszej Sarnackiej parafii pielęgnujemy tą piękną ludową tradycję, która jest przejawem kultu dziewicy i męczennicy z Katanii na Sycylii. W kościele parafialnym miało miejsce poświęcenie wody i chleba na Mszach św. o godz. 7;00 i 17;00. Korzystając z okazji przybliżamy sylwetkę świętej, która jest naszą wspomożycielką szczególnie w czasie pożarów.

Imię „Agata” z języka greckiego znaczy „dobra”. Tradycja wskazuje, że św. Agata pochodziła z Sycylii z rodu rzymskiego. Odznaczała się niezwykłą urodą. Żyła w latach 235-251, za panowania cesarza Decjusza (249-251). Za panowania tego cesarza doszło do jednych z najkrwawszych w historii prześladowań chrześcijan. Agata po przyjęciu wiary w Jezusa złożyła ślub czystości i odrzuciła rękę prefekta Katanii Kwincjusza. Ten w akcie zemsty kazał ją uwięzić i po okrutnych torturach spalić na rozżarzonych węglach. Mieszkańcy Sycylii, żyjąc w sąsiedztwie wulkanu Etna często byli doświadczani niszczycielskim ogniem z wulkanu, którego wybuchy niszczyły ludzkie osiedla i pola oraz zagrażały życiu mieszkańców. Tradycja głosi, że w czasie wybuchu wulkanu w rok po śmierci Agaty mieszkańcy miasta Katania na Sycylii zwrócili się o pomoc do swojej świętej rodaczki i zostali ocaleni. Na pamiątkę tego wydarzenia powstał zwyczaj błogosławienia w dniu dzisiejszym chleba jako znaku dobroci oraz wody jako pomocy chroniącej przed niebezpieczeństwem ognia.

Przez wstawiennictwo św. Agaty polecamy Bobu nasze domostwa i prosimy aby opiekowała się całą naszą wspólnotą parafialną.

Święta Agato. Módl się za nami!

2 lutego Kościół katolicki obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego. Czyni to na pamiątkę ofiarowania przez Maryję i Józefa syna, Jezusa, w świątyni jerozolimskiej. W polskiej tradycji jest to też święto Matki Bożej Gromnicznej. 2 lutego przypada także Dzień Życia Konsekrowanego. Siostry i bracia zakonni, podobnie jak Jezus w świątyni Jerozolimskiej, ofiarowują swoje życie na wyłączną służbę Bogu.

Według Ewangelii Jezus, zgodnie z prawem żydowskim, jako pierworodny syn był ofiarowany Bogu w świątyni jerozolimskiej. Wtedy też starzec Symeon wypowiedział proroctwo nazywając Jezusa “światłem na oświecenie pogan i chwałą Izraela”. Dlatego święto to jest bogate w symbolikę światła. W Jerozolimie, gdzie Ofiarowanie Pańskie obchodzone było już w IV w., odbywały się – zazwyczaj nocą – uroczyste procesje ze świecami. Liturgiczną datę święta wyznacza upłynięcie czasu oczyszczenia Maryi po urodzeniu dziecka.

W Polsce to święto ma charakter maryjny – Matki Bożej Gromnicznej. Tak jak Maryja wniosła Jezusa do świątyni jerozolimskiej, tak też przynosi światło wierzącym. W kościele dokonuje się poświecenia gromnic. Zapalone gromnice daje się do rąk konającym.

Na znak zawierzenia Maryi w czasie klęsk, szczególnie podczas burzy, w domach i gospodarstwach, również zapala się gromnice. Jako gromnice służą też świece chrzcielne, kiedy to w życie nowo ochrzczonej osoby wkracza światło wiary, która prowadzi przez życie.

W tym dniu, już tradycyjnie, w naszej parafii dzieci przygotowujące się do I Komunii świętej podczas Mszy świętej, w obecności swoich najbliższych otrzymały modlitewniki. Modlitewnik to swego rodzaju „światło”, które pozwala dobrze przygotować się do Sakramentu pokuty i pojednania i będzie pomocą w rozmowie z Bogiem w życiu dziecięcym i młodzieńczym.

W tym dniu w sposób szczególny polecaliśmy Bogu przez wstawiennictwo Maryi rodziców, przygotowujące się wraz ze swoimi rodzicami do pierwszej spowiedzi i swojego pierwszego pełnego uczestnictwa w Eucharystii.