Kolejnym wydarzeniem w trakcie przygotowania dzieci do I Komunii Świętej jest obrzęd wręczenia i poświęcenia medalików. Obrzęd ten w naszej parafii połączony jest z uroczystością Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, jest on włączony w Mszę Świętą. Przed błogosławieństwem końcowym ksiądz proboszcz pobłogosławił przygotowane medaliki. Medalik przypomina nam o ciągłej obecności Maryi w naszym życiu i jest świadectwem naszej czci i miłości ku Matce Bożej.
Dzieci z szacunkiem ucałowały medaliki na znak ich oddania się Matce Bożej. Po tym obrzędzie miało miejsce spotkanie z rodzicami dzieci. Słowa skierowane do rodziców zawierały: przypomnienie, jak wielką rolę w przygotowaniu do I Komunii Świętej odgrywa ich postawa, a zwłaszcza zaangażowanie w życiu religijnym; zachętę, aby dopilnowali, by ich dzieci zawsze nosiły medaliki, by darzyły je czcią i szacunkiem, nie ze względu na ich wartość materialną, ale ze względu na ich znaczenie w życiu religijnym człowieka.

6 grudnia po Mszy Świętej o godz. 11.30 nasze dzieci odwiedził św. Mikołaj. Jest to dzień, w którym wspominamy go w liturgii. Święty Mikołaj to postać historyczna. Urodził się w Patras w Grecji około 270 roku. Wybrany został na biskupa miasta Miry (obecnie Demre w południowej Turcji). Odszedł po nagrodę do Pana 6 grudnia między rokiem 345 a 352.
Od najmłodszych lat przyszły biskup był bardzo pobożny i chętnie pomagał ubogim. Był jedynym dzieckiem bardzo zamożnych rodziców, którzy wiele lat modlili się o jego narodziny. Mimo, iż był jedynakiem, odznaczał się ogromną wrażliwością na ludzką biedę oraz niezwykłą pobożnością. Te przymioty sprawiły, że został wybrany na biskupa miasta Mira – stolicy jego rodzinnej prowincji. Jako biskup, Mikołaj zasłynął z opieki nad ubogimi, którą prowadził w bardzo dyskretny sposób, a często anonimowo. Szczególną troską biskup Mikołaj otaczał dzieci, które bardzo często otrzymywały od niego drobne upominki. Znane jest też jego miłosierdzie wobec więźniów i skazańców, za którymi potrafił wstawiać się nawet u władz cesarskich. Tradycja przekazała nam kilka legend na jego temat, jak m.in. legendę o podrzuceniu posagu trzem ubogim siostrom oraz o tym, jak swymi modlitwami uratował rybaków podczas burzy na morzu.                  
Święty Mikołaj doświadczył także prześladowań, które spadły na Kościół za panowania cesarza Dioklecjana. Został on uwięziony, a wolność odzyskał dopiero w 313 roku, gdy cesarz Konstantyn zalegalizował chrześcijaństwo w całym cesarstwie.                
Na pamiątkę dobroci świętego biskupa powstał zwyczaj obdarowywania się prezentami w dzień jego liturgicznego wspomnienia. Aby tradycji stało się zadość, św. Mikołaj wszystkim dzieciom przyniósł słodkie upominki

.

W niedzielę (29.12.) rozpoczęliśmy Adwent. Jest to czas radosnego oczekiwania na przyjście Pana Jezusa. Chcąc lepiej przeżyć ten ważny okres roku liturgicznego, powinniśmy bardziej zagłębić się w jego znaczenie. W niedzielnej Ewangelii usłyszeliśmy wezwanie Jezusa do tego byśmy nieustannie czuwali. Czuwać tzn. być ciągle przygotowanym. Mamy być cały czas gotowi na to, że Pan zapuka do drzwi. Chodzi tu o przyjście Chrystusa w chwale na końcu czasów. Pierwsza część adwentu (okres od początku adwentu do 16 grudnia włącznie) kieruje duszę wiernych ku oczekiwaniu powtórnego przyjścia Zbawiciela na końcu czasów. Natomiast druga część jest czasem bezpośredniego przygotowania na uroczystość Narodzenia Pańskiego, w której wspominamy pierwsze przyjście Chrystusa na ziemię.

Tradycyjnie z adwentem wiąże się uczestnictwo w Roratach. Są to Msze Święte odprawiane ku czci Najświętszej Maryi Panny, którą symbolizuje ,,Roratka” – dodatkowa świeca ustawiona przy ołtarzu, zapalana tylko podczas tych Mszy. Poprzez uczestnictwo w Roratach zapraszamy Maryję do tego by razem z nami oczekiwała i uczyła nas jak najlepiej przeżyć ten czas. Jest Ona najlepszą przewodniczką po adwencie gdyż jako pierwsza go przeżyła oczekując na narodziny Swojego Syna. Wzywajmy więc Jej orędownictwa by ten czas, który już po raz kolejny w swoim życiu przeżywamy, nie był przez nas zmarnowany i przespany, ale byśmy tak jak Ona mogli odpowiedzieć Bogu z pełnym przekonaniem: ,,Oto Ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa!”

Uroczystość Wszystkich Świętych, a w sposób szczególny miesiąc listopad, w którym częściej nawiedzamy cmentarze, to nie tylko czas zadumy nad przemijaniem, ale to radosne świętowanie z mieszkańcami Nieba. Nie brakuje Eucharystii i modlitwy. Dzieci również chętnie angażują się w to świętowanie przebierając się za świętych, których imiona noszą. Chcą w ten sposób dać świadectwo, że święty jest osobą radosną, a przy okazji pomodlić się przez wstawiennictwo Maryi i świętych również za wszystkich zmarłych.
Można obchodzić uroczystość Wszystkich Świętych nie przebierając się za jakieś strachy, ale za swoich wspaniałych patronów. Impreza ma dzięki temu także charakter edukacyjny, ponieważ daje możliwość do poznania historii wielu świętych postaci Kościoła. Po Mszy Świętej sprawowanej o 11.30 uczestnicy, podążając za dziećmi przebranymi za świętych, przemierzyli trasę z nowego kościoła na cmentarz parafialny, gdzie odmówiliśmy różaniec, Anioł Pański, a na rozesłanie błogosławieństwa udzielił ksiądz proboszcz.
Wspólne świętowanie zakończyło rozdanie pamiątkowych upominków za odwagę i kreatywność w wykonaniu strojów.